Much Ado About Nothing

Το “Πολύ Κακό για το Τίποτα” βασίζεται στη μηδενιστική (nihil) αντίληψη των Ντανταϊστών όπου τίποτε, μηδέν, δεν απομένει πια αφού η κατάχρηση της λογικής διαλύει την αίσθηση του ανθρώπου και την ψευδαίσθηση της τέχνης. Όσο ο μηδενισμός, στη ζωή και την τέχνη, γίνεται αναπόφευκτο γνώρισμα της εποχής μας, όσο τον δεχόμαστε σαν απαραίτητο χαρακτηριστικό μιας λειτουργικής κοινωνίας που επικοινωνεί και μεριμνά με λογιστικό τρόπο και συναισθηματισμό τύπου on/off κολλημένη στον αυτοματισμό της και τη λήθη, οποιαδήποτε εκ διαμέτρου αντίθετη φιλοσοφία της ζωής αποκτά πολύ μεγαλύτερη σημασία.